Ο Bruno είναι o Red Clay Manager, ο διευθυντής συντήρησης όλων των γηπέδων του Roland-Garros.

Καθισμένος μπροστά σε έναν cappuccino, μιλά για μια ημέρα στη δουλειά του: στις έξι είναι ήδη στα γήπεδα, για να σηκώσει τα νυχτερινά καλύμματα και να τα προετοιμάσει για την προπόνηση των οκτώ. Μετά τους αγώνες πρέπει να γίνει η αποκατάσταση, μια δουλειά που μπορεί να χρειαστεί το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, μέχρι τις εννέα το βράδυ.

Το τερέν είναι, στην πραγματικότητα, πολύ πιο σύνθετο από ό,τι μπορεί να φαίνεται: «Αποτελείται από μια κανονική πρώτη στρώση, ακολουθούμενη από πέτρες που συνοδεύονται από ένα πλέγμα αποστράγγισης, μια στρώση χαλίκι, λευκό ασβεστόλιθο και, στο τέλος, ένα στρώμα τριμμένου τούβλου».

Ο Bruno τονίζει ότι δεν υπάρχουν γήπεδα πρώτης ή δεύτερης κατηγορίας: στο καθένα αφιερώνεται η ίδια φροντίδα και αφοσίωση. Φυσικά, όπως ο ίδιος εξηγεί, «Το κεντρικό γήπεδο απαιτεί περισσότερη δουλειά, λόγω του μεγέθους του, αλλά όσοι εργάζονται εκεί απολαμβάνουν τους καλύτερους αγώνες.» Είναι μια δουλειά που απαιτεί αφοσίωση και υπομονή, αλλά και που μπορεί να φέρει μεγάλη ικανοποίηση, χάρη στη μοναδική ατμόσφαιρα που δημιουργείται στη διάρκεια του τουρνουά, όπου οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί μπορούν να συναντήσουν μεγάλους πρωταθλητές, τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος.