Για τη εξαγωγή της καφεΐνης μπορούν να χρησιμοποιηθούν τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις: οι οργανικοί διαλύτες (διχλωρομεθάνιο ή οξικός αιθυλεστέρας), νερό ή διοξείδιο του άνθρακα (CO2 σε υγρή ή υπερκρίσιμη κατάσταση).

Σε αντίθεση με τις δύο πρώτες μεθόδους αφαίρεσης της καφεΐνης, που περιλαμβάνουν την εξάλειψη της καφεΐνης, αλλά επίσης προκαλούν και απώλεια γεύσης, η χρήση του διοξειδίου του άνθρακα μάς επιτρέπει να διατηρήσουμε τα αρωματικά χαρακτηριστικά του καφέ αναλλοίωτα. Αυτός είναι ο λόγος που η Lavazza χρησιμοποιεί αυτή τη μέθοδο.

Κατά την πρώτη φάση της διαδικασίας, οι κόκκοι υγραίνονται με ατμό ή/και νερό μέχρι η υγρασία να φτάσει στο 30-50%. Στη συνέχεια, τοποθετούνται σε έναν κύλινδρο αφαίρεσης με αέριο σε υπερκρίσιμη κατάσταση λειτουργίας: αυτό συμβαίνει όταν η θερμοκρασία και η πίεση είναι τέτοιες που το αέριο διαθέτει τόσο τις ιδιότητες ενός αερίου όσο και εκείνες ενός υγρού. Με τον τρόπο αυτόν, απλώνεται σαν αέριο με τις ιδιότητες διαλύτη ενός υγρού, κατορθώνοντας να εξαγάγει την καφεΐνη με επιλεκτικό τρόπο. Το διοξείδιο του άνθρακα, στη συνέχεια, διαχωρίζεται από το αλκαλοειδές, χρησιμοποιώντας το νερό, κατόπιν νέας πίεσης και χρήσης.

Ο κύκλος ολοκληρώνεται με την αποξήρανση του πλέον ντεκαφεϊνέ καφέ.